قطعی، افت فشار و کاهش کیفیت؛ بحران آب در ایران ادامه دارد
شهروندان از سراسر ایران با ارسال پیام‌هایی به ایران‌اینترنشنال از قطعی‌های مداوم، افت فشار، آلودگی و حتی بوی نامطبوع آب خبر داده‌اند. روایت‌ها از تهران، کرج و همدان تا اهواز و شهرهایی در سیستان و بلوچستان، تصویری از تشدید بحران آب و ناتوانی حکومت در مدیریت منابع را نشان می‌دهد.
ایران‌اینترنشنال دوشنبه ۱۹ آبان و همزمان با ادامه بحران آب در ایران از مخاطبان خود پرسید: «شما در شهر یا محله‌تان کمبود آب را چطور تجربه می‌کنید؟»
پاسخ‌های ارسال‌شده نشان می‌دهد در بسیاری از شهرهای ایران، مردم با قطعی شبانه و افت شدید فشار آب روبه‌رو هستند.
در تهران، کرج، رشت و همدان، ساکنان از خاموش شدن پکیج‌ها، بی‌آبی طولانی و کیفیت پایین آب گفته‌اند و در خوزستان و سیستان و بلوچستان نیز از آلودگی، بدبو و غیرقابل مصرف بودن آب خبر دادند.
تهران و کرج؛ بی‌آبی شبانه و افت فشار
در پایتخت، مردم از قطع شبانه و افت فشار گسترده گفته‌اند. یکی از شهروندان از شرق تهران نوشت: «از ساعت ۹ شب تا ۱۲ شب یا یک بامداد آب می‌رود.»
یکی از اهالی گیشا توضیح داد: «اگر پمپ کار نکند، یک قطره آب هم نمی‌آید. فشار طبقات بالا خیلی کم شده و همه همین مشکل را دارند.»
شهروندی آگاه از مناطق ۱۸ و ۱۹ تهران نیز نوشت: «از شب گذشته آب قطع شده و هیچ رسانه‌ای، نه داخلی نه خارجی، خبرش را نداده است.»
شهروندان در پردیس تهران نیز گفته‌اند: «گاهی دو روز کامل آب نداریم. تابستان برق می‌رفت، حالا هم نوبت آب شده است.»
در نسیم‌شهر نیز ساکنان از «فشار کم و قطعی مکرر» خبر داده‌اند و در مهرشهر و دیگر نقاط کرج، بی‌آبی شبانه تکرار می‌شود.
یکی از شهروندان نوشت: «از ساعت ۱۱ شب تا پنج صبح آب قطع است، پکیج خاموش می‌شود و یخ می‌زنیم» و دیگری افزود: «دیشب ساعت دو نصفه‌شب آب نداشتیم.»
همزمان ویدیوی رسیده حاکی است گروهی از دانشجویان دانشگاه الزهرا در تهران، ۱۸ آبان، برای اعتراض به قطعی آب تجمع کردند. به گفته آنها به دلیل قطعی‌های مکرر، آب جیره‌بندی شده است.
شمال، شمال‌غرب و غرب ایران
یکی از ساکنان رشت نوشت: «در رشت که شهر باران است گاهی از غروب آب قطع می‌شود یا فشار به‌شدت پایین می‌آید. چون اکثر خانه‌ها پمپ دارند، خیلی‌ها متوجه نمی‌شوند.»
در شمال‌غرب کشور، یکی از مخاطبان نوشت: «با تلاش مردم و بدون کمک دولت آب شرب تهیه کردیم. هیچ حمایتی از دولت نبوده است.»
برخی نیز نوشته‌اند حتی در مناطق پربارش، با وجود باران، «فشار آب کم یا جیره‌بندی» است. شهروندی از سقز هم نوشت: «تا امروز هیچ مشکلی نبوده است.»
از سلماس هم شهروندی نوشت: «فعلا کمبود نداریم ولی می‌گویند پشت سدها ۴۰ درصد کم شده، احتمالا به‌زودی مثل تهران آب را قطع می‌کنند.»
روایت‌ها از همدان و اسدآباد نشان می‌دهد وضعیت آب در این مناطق بحرانی است. یکی از شهروندان نوشت: «خیلی وضع آب در اسدآباد خراب است» و دیگری افزود: «چند سال است آب از کوه می‌آوریم، چون کیفیت آب شهر خیلی بد است.»
جنوب و جنوب‌شرق و شمال‌شرق
در خوزستان، گلایه‌ها نه فقط از بی‌آبی در برخی مناطق، بلکه از کیفیت بسیار پایین آب در مناطق دیگر است.
یک شهروند از اهواز نوشت: «آب هست اما یا بوی کلر می‌دهد یا گل‌آلود است. وقتی هم تمیزتر می‌شود، بوی تخم‌مرغ گندیده دارد. چند روزی هم فشار خیلی کم بود.»
ساکنان جنوب شرق کشور هم از بدترین شرایط گفته‌اند: «آب خوردن با بطری، آب غذا با بیست‌لیتری، آب مصرفی با تانکر ماشین می‌آوریم. لعنت بر این حاکمیت و آخوندها و جمهوری اسلامی.»
در سیستان‌وبلوچستان، شرایط بحرانی‌تر از نقاط دیگر کشور گزارش شده؛ جایی که آب آشامیدنی همچون سال‌های گذشته با دبه و تانکر تامین می‌شود.
شهروندی از گنبدکاووس در استان گلستان نوشت: «نه باران داریم و نه سد گلستان آب دارد. کشاورزان منطقه ما دیگر حال و حوصله کاشت گندم و جو را ندارند، اوضاع خراب خراب است.»
مخاطبی از خیابان مصلی مشهد نیز نوشت: «آب آن‌قدر کم است که آبگرم‌کن آب را جوش نمی‌کند، با آب ولرم ظرف می‌شوییم، برای حمام هم شب‌ها باید سطل آبگرم‌کن پر کنیم. افتضاح است.»
در شیراز نیز برخی شهروندان نوشته‌اند: «فعلا کمبود آب نداریم، ولی اگر بارندگی نباشد، همان بلایی که سر تهران و اصفهان آمد، سر ما هم می‌آید.»
قبض‌های سنگین و بی‌اعتمادی عمومی
تعدادی از مخاطبان از افزایش مبلغ قبض‌های آب، نبود پاسخگویی مسئولان و بی‌اعتمادی کامل نسبت به دولت سخن گفته‌اند.
یکی از مخاطبان نوشت «قبض‌ها را سه تا چهار برابر گران کرده‌اند» و دیگری نوشت: «سه سال است مردم را سر کار گذاشته‌اند، حالا هم در هوای آلوده داریم جان می‌دهیم و آب هم نداریم.»
در میان همه اعتراض‌ها، برخی نیز با طعنه و شوخی نوشته‌اند: «به‌صورت گروهی همه همسایه‌ها باهم تجربه می‌کنیم، برایش جوک هم می‌سازیم و آخرش می‌گوییم خدا کند باران بیاید.»
روایت‌های شهروندان از سراسر ایران نشان می‌دهد بحران آب از مرحله هشدار گذشته و زندگی روزمره مردم را تحت‌تاثیر قرار داده است.