ناصر امانی، عضو شورای شهر تهران، خبر داد بر اساس تبصره‌ای در بودجه سال ۱۴۰۴، شهرداری اختیار یافته تا بدون سقف مشخص، از ظرفیت سازمان صداوسیمای جمهوری اسلامی برای «اطلاع‌رسانی» استفاده کند؛ تبصره‌ای که مبنای قراردادی تا سقف پنج هزار میلیارد تومان قرار گرفته است.

امانی شنبه هشتم آذر در مصاحبه با پایگاه خبری دیده‌بان ایران، به روند تصویب بودجه اشاره کرد و گفت این تبصره از همان ابتدا محل بحث بوده و اعضای شورا نسبت به پیامدهای آن هشدار داده و حتی آن را «تعدیل» کرده بودند.

او افزود با این‌ حال، شهرداری تهران به قوانین بالادستی استناد کرده که «دستش را در زمینه اطلاع‌رسانی و تبلیغات باز گذاشته است».

به گفته امانی، شهرداری تهران «به‌میزان قابل توجهی» در ردیف‌های اطلاع‌رسانی بودجه دارد و این منابع اکنون برای مجموعه‌ای از پروژه‌های تبلیغاتی هزینه می‌شود.

یکی از این پروژه‌ها، طرح «تهران دوست‌داشتنی» است که طی ماه‌های گذشته هدف انتقادهای گسترده قرار گرفته است.

امانی تاکید کرد این طرح در چارچوب سیاست‌های تبلیغاتی شهرداری اجرا می‌شود و اعتبار پنج‌ هزار میلیارد تومانی برای مجموعه‌ای از قراردادهای تبلیغاتی با صداوسیما اختصاص یافته است.

اختصاص این بودجه کلان به تبلیغات در شرایطی انجام می‌شود که تهران با چالش‌های جدی همچون بحران کمبود آب و آلودگی شدید هوا دست‌ و پنجه نرم می‌کند.

امانی در پاسخ به پرسشی درباره علت اختصاص بودجه پنج هزار میلیارد تومانی به تبلیغات به‌جای بهبود نظافت و خدمات شهری اذعان کرد در این زمینه «تعادل وجود ندارد» و این «ایرادی است که به شورای شهر نیز وارد است».

او همچنین از وجود ردیف‌هایی با «هویت نامعلوم» در بودجه شهرداری خبر داد؛ ردیف‌هایی که تنها عنوانی کلی دارند و ماهیت واقعی آن‌ها پس از هزینه‌کرد مشخص می‌شود.

مهدی اقراریان، دیگر عضو شورای شهر و از منتقدان علیرضا زاکانی، شهردار تهران، پیش‌تر تبلیغات گسترده شهرداری را مصداق «حکمرانی نمایشی» توصیف کرد.

او هشدار داد این رویکرد به‌جای حل مسائل ساختاری بر «مدیریت افکار عمومی و ایجاد تصویر مطلوب از عملکرد شهرداری» متمرکز است.

برخی دیگر از اعضای شورا نیز از وجود «مواجب‌بگیرها» یا افرادی سخن گفته‌اند که با دریافت پول از شهرداری، در شبکه‌های اجتماعی به منتقدان حمله می‌کنند.

دیده‌بان ایران در گزارش خود به نقل از کارشناسان نوشت بودجه‌های کلان تبلیغاتی در دوره کنونی مدیریت شهری می‌توانست صرف بخش‌های حیاتی‌تری همچون توسعه حمل‌ونقل عمومی، نگهداشت زیرساخت‌های شهری، ساماندهی بافت‌های فرسوده و گسترش فضاهای عمومی شود.

این در حالی است که شهروندان تهران اکنون بیش از هر زمان دیگری با کمبود و فرسودگی این بخش‌ها روبه‌رو هستند.